mUltimate Chopin

op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 33

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed des1. Znak dodano również w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

Tak jak w t. 27, w tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach  – ostrzegawczy? – przed ges2. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 36

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W KF i Wf nie ma bemoli obniżających c(1) na ces(1). Oczywistą pomyłkę Chopina poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 38

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

..

W Wf (→Wa) nie ma  podwyższającego des1 na d1, co jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa

t. 39

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

ges2 w KF (→Wn1) i Wf (→Wa)

g2 w Wn2

Kaso g2 bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Dwa główne argumenty przemawiają za tym, że Chopin mógł się pomylić, pozostawiając 1. nutę taktu bez  dającego g2:

  • analogia z trzema poprzednimi frazami, w których 1. nuta pr.r. zawsze, zarówno w Ces-dur, jak i B-dur, tworzy z basem interwał wielkiej nony;
  • dość częsta u Chopina niepewność co do obecności ostatniego znaku przykluczowego, w tym wypadku  ges. O tym, że Chopin nie był pewien, czy znaku przygodnego wymaga g czy ges, świadczy dwukrotnie postawiony  przed ges2 w t. 27 i 35. Skoro zaś Chopin opatrzył bemolem – w zasadzie zupełnie niepotrzebnie – nutę ges2, logiczne jest uznanie, że odpowiednią nutę bez  należy odczytywać jako g2.

Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe ze wskazaniem na g2.
Kasownik dodano, przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 31, w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy