Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 87

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W Wf przeoczono powrót do klucza basowego w l.r. od początku t. 87. Błąd poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 91-92

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym rezygnujemy z ostrzegawczych kasowników przy e w t. 91 i f w t. 92. W Wf (→Wa) widnieją oba, natomiast w Wn pozostawiono tylko pierwszy z nich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 93

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

Na początku taktu dodajemy w tekście głównym  ostrzegawczy przed f w l.r., a pomijamy nieuzasadniony  (ostrzegawczy?) przed es1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 94-96

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W Wf (→Wn1) nie ma bemoli przywracających b1 w 2. połowie t. 94 i 96. Oczywiste przeoczenia, typowe dla Chopina, poprawiono w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 96

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W Wf  na początku taktu umieszczono za nisko, przed niewymagającym znaku a1. Oczywisty błąd poprawiono jednak tylko w Wn.

W Wf  na początku taktu umieszczono błędnie o ton za nisko – przy a1 zamiast przy b1. Poprawiono to w Wn1 (widać nawet ślady korekty, co pozwala podejrzewać, że było to działanie Chopina). Nie dodano jednak koniecznego bemola przywracającego b1 przy szesnastce na 4. mierze taktu. Błąd ten zauważono w Wn2 i dodano brakujący znak (co przyjmujemy w tekście głównym). W Wa również dodano przywracający , ale nie poprawiono położenia kasownika na początku taktu. Bemol został z trudem zmieszczony między przednutką a nutą, co wskazuje, że te zmiany były wprowadzane później, jako poprawki. Dodanie znaku było o wiele łatwiejsze niż przesunięcie go – sztycharz zapewne wykonał łatwiejszą część pracy, a z trudniejszej zrezygnował i nie zmienił położenia kasownika, licząc na przenikliwość wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Błędy powtórzone Wa