Umiejscowienie akcentu długiego na początku taktu może budzić wątpliwości. W Wn (→Wa) znak wydaje się dotyczyć obu pięciolinii, natomiast w Wf i Ww – raczej górnej. Co ciekawe, kwestia ta pojawia się także przy interpretacji A, w którym znak ten ma ramiona różnej długości, co utrudnia ocenę jego odległości od pięciolinii i nut. Zdaniem redakcji, obie wersje są graficznie niesprzeczne z zapisem A, choć akcent dotyczący obu pięciolinii wydaje się bardziej naturalnym odczytaniem. Wersję tę przyjmujemy zatem w tekście głównym. Z drugiej strony, przydzielenie znaku do pr.r. pozwala zachować schemat akcentacji poprzednich dwóch taktów, w których akcentowane są tylko subdominantowe akordy l.r., przypadające na 2. i 4. ćwierćnutę. Wersję tę uznajemy zatem za rozwiązanie alternatywne.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności A, Niedokładności Ww
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki