Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 18, t. 374-399
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-49
s. 3, t. 50-75
s. 4, t. 76-103
s. 5, t. 104-124
s. 6, t. 125-141
s. 7, t. 142-161
s. 8, t. 162-182
s. 9, t. 183-207
s. 10, t. 208-228
s. 11, t. 229-248
s. 12, t. 249-269
s. 13, t. 270-292
s. 14, t. 293-312
s. 15, t. 313-332
s. 16, t. 333-352
s. 17, t. 353-373
s. 18, t. 374-399
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link Tekst główny


  t. 391-392

Ćwierćnuty es1es1c1-es1hg, w A

! miniat: wycinek, ostatnia ćwierćnuta pr.r. 391 + cały 392, tylko pr.r.              EZTU

Ćwierćnuty es1-a1es1-g1es1hg, w Wn

EZnieU1

Ćwierćnuty es1es1es1hg, w Wf, Wa, Ww

EZnieU2

Ćwierćnuty es1-a1es1-g1c1-es1h-d1g-h, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel               EZnieU

Dla 5 ostatnich par ósemek podajemy w tekście głównym odczyt dosłowny notacji A. Zdaniem redakcji, jest jednak prawdopodobne, że w przypadku czterech z nich zapis jest niedokładny. Wskazuje na to pisownia 2. figury w t. 392, w której przedłużone do wartości ćwierćnuty są obie nuty tercji c1-es1, a nie tylko dolna jak w pozostałych. Jest to naturalniejsze zarówno muzycznie, jak i pianistycznie, toteż wersję z analogicznymi przedłużeniami we wszystkich figurach proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersje wydań to efekt dowolnych adiustacji pisowni A (w Wn) i Wn (w pozostałych wydaniach).

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wf, Adiustacje Ww

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wa2, Wa1, Ww1, Wn1, Wf1, Wf2