Strona:
Źródło tekstu:
s. 17, t. 310-326
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
Tekst główny
Obie wersje mogą być autentyczne, ale też każda może niedokładnie odtwarzać notację rękopisu. Sztycharze chętnie dopasowywali łuki do jednostek rytmicznych czy wiązań (np. w Wa właśnie w ten sposób skrócono tu łuk Wf), co nakazuje ostrożność w stosunku do pisowni Wn. Z drugiej strony, sztycharz Wf mógł np. zamienić łuki w tym i następnym takcie – patrz t. 321-322. Z tych równorzędnych wariantów do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego, czyli Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, Wn2, Wf1, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, WfS