mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 337-338

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ApI

EZnieU3

A

EZnieU 2 takty pr.r.

Wn (→Wa,WfSB)

EZnieU1

Wf
..

Znacznie zmodyfikowana w stosunku do pozostałych źródeł wersja pr.r. została w Wf z pewnością wprowadzona przez Chopina (brak widocznych śladów zmian dokonywanych w druku sugeruje, że Chopin wprowadził ją już w podkładzie, czyli egzemplarzu Wn1). Jako najpóźniejszą wersję autentyczną podajemy ją w tekście głównym. Dodajemy tylko widełki  w t. 338 – znak widnieje w A, lecz został przeoczony w Wn, tak iż jego nieobecność w Wf nie była najprawdopodobniej zamierzona (w t. 337 Chopin uwzględnił analogiczny znak w swojej korekcie Wf1).

jeszcze uzupełnić o wersje ApI i wspomnieć o różnicach a-Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 338

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

b w ostatniej ósemce w A (→Wn→Wa,WfSB)

Bez b w Wf

Tu bez kliszy 
..

Chopin usunął b w korekcie Wf1 (→Wf2). Usunięcie tej nuty przygotowuje ściśle czterogłosową fakturę następnych dwóch taktów i zapewnia maksymalną czytelność chromatycznego połączenia akordów Ges6< i B.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 339

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A i większości wydań nie ma  przywracającego es2. Oczywistego w tym kontekście harmonicznym błędu Chopina (typowego dla niego) dowodzi  w partii fortepianu ApI i partia orkiestry – odpowiedni znak znajduje się w partii 1. klarnetu. Bemol dodano tylko w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 339-340

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy znaki ostrzegawcze –  przed es1 w t. 339 i es2 w t. 340 oraz  przed g2 w t. 339. Znaki takie dodawano również w pierwszych wydaniach:

  • w Wa  przed g2 w t. 340,
  • w WfSB  przed es2 i  przed g2 w t. 340,
  • w Wn3  przed es1 w t. 339 i es2 w t. 340.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje WfSB

t. 340

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

h1-d2 w A i WfSB

! miniat: wycinek A;                    Tu bez kliszy 

b1-d2 w ApI i Wn (→Wf,Wa)

TGTU = bemol b1
..

Wersja A z h1 to niewątpliwa pomyłka Chopina, którą można w tym wypadku wytłumaczyć myśleniem partyturowym – w realizującym dolną linię szesnastek głosie 2. klarnetu  przywracający b nie jest potrzebny. Znak, obecny w ApI, został następnie dodany już w korekcie Wn (→Wf,Wa), być może przez Chopina. Pominięcie go w WfSB obciąża sztycharza tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Błędy WfSB