mUltimate Chopin

op. 12, Wariacje B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 7

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

3 cyfry palcowania w Wf (→Wn)

Tu bez kliszy 

5 cyfr w Wa
..

Palcowanie dodane w Wa prawdopodobnie nie pochodzi od Chopina, choć jest niewątpliwie zgodne z jego zamysłem. Nie uwzględniamy go zatem w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 7-8

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Łuk do t. 8 w Wf (→Wn,Wa), możliwa interpretacja 

wszystkie źr: łuk z t. 7 normalnie, ale w t. 8 kontynuacja łuku do ćwiernuty g2 

Łuk w t. 7, interpretacja proponowana przez redakcję

red TGTU=puste
..

Łukowanie źródeł jest tu niejasne – łuk na końcu linijki (w t. 7) dochodzi tylko do ostatniej szesnastki, tak iż nie wiadomo, co kontynuuje łuk dochodzący do ćwierćnuty g2 na początku t. 8. Zdaniem redakcji, doprowadzenie łuku do ćwierćnuty w t. 8 jest mniej naturalne ze względu na powtórne uderzenie tej nuty i akcent. Tym samym za bardziej prawdopodobne uważamy pomyłkowe wysztychowanie łuku w t. 8.  

Przedłużenie łuku powodowałoby połączenie dwóch nut g2 – szesnastki i ćwierćnuty – co z punktu widzenia melodyki wydaje się mniej korzystnym wariantem. Rezygnujemy więc z obecnej w źródłach kontynuacji łuku po zmianie linijki, uznając ją za pomyłkę, być może wynikającą z niewłaściwej interpretacji zapisu [A].

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 7-8

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Akcent i  w Wf (→Wn,Wa)

krótki t. 7 + widły pod pięciolinią t. 8 (zakres jak widać na miniat.)

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU = 2 akcenty długie 
..

Mimo różnicy wielkości i umiejscoweinia znaków – akcentu i widełek  – kontekst muzyczny wskazuje, że w obu przypadkach Chopin prawdopodobnie miał na myśli akcent długi. Notacja takich akcentów nie zawsze była precyzyjna nawet w autografach, a niedokładności w ich odtwarzaniu przez sztycharzy były nader częste – por. np. Etiudę a op. 10 nr 2, t. 12 lub 25-26.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 10

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Kliniki w Wf

kliniki nad ges i g, za to bez laseczek ćw., legato między 2i a 3

Kropki staccato w Wn

Wn kropki nad ges i g, legato między 2i a 3

Bez znaków w Wa

Wa tylko legato jak w Wf, między 2i a 3, bez kliników na d ges i g

Ćwierćnuty proponowane przez redakcję

red TGTU
..

Biorąc pod uwagę półnuty es i f w poprzednim takcie oraz brak pedalizacji, uważamy za najprawdopodobniejsze, że jako kliniki sztycharz Wf mylnie odczytał skierowane w górę laseczki ćwierćnutowe przedłużające ges i g. W tekście głównym przesuwamy też określenie legato oznaczające tu najprawdopodobniej „legato harmoniczne”. Zastąpienie w Wn kliników kropkami staccato to część adiustacji, którą objęto całe Wariacje – patrz uwaga w t. 7. Brak znaków w Wa to przeoczenie lub adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  przed es2, dodany w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn