mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 97-100

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, 2. poł. 97 + cały 98, tylko dolna 5-linia.          Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa

97-8 : 343 od Gis do B + t. 98: 543 od F + 99-100 : 543 od Fes do Ges 
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę partii l.r. dodaną w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 97-100

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

3 łuki od 2. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.           łuki od 2. ósemki (górą) 97, 98 i 100

3 łuki od 1. ósemki w Wn (→Wa,Ww) i Wf2

TGTU bez t. 97 = 3 łuki nad ósemkami

2 łuki od 1. ósemki w Wf1

TGTU tylko 99-100

4 łuki od 1. ósemki proponowane przez redakcję
..

W przeciwieństwie do czteronutowych łuków nad ósemkami l.r. odpowiednie motywy pr.r. mają w A łuki biegnące od 2. ósemki każdej grupy, a w t. 99 są w ogóle pozbawione łuku. Są to niewątpliwie niedokładności, co – nie licząc przeoczenia łuku w t. 97 – trafnie oceniono już w Wn (→Wa,Ww). W tekście głównym podajemy wersję z ujednoliconym łukowaniem tych motywów.
W Wf1 łuki Wn odtworzono niedokładnie – pominięto znak w t. 98. Dodano go następnie w Wf2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 100

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W A nie ma bemoli obniżających półnutę g na ges i przedostatnią ósemkę d2 na des2. Oba niewątpliwie przeoczone znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności A

t. 101-102

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek, t. 101 od 2. ćwierćnuty, obie pięciolinie.        Tu bez kliszy 

Palcowanie Wa1

EZnieU2 (koor U)

Palcowanie Wa2

EZnieU3 (koor U)
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę partii l.r. dodaną w Wa. Różnica pomiędzy dwoma nakładami Wa bierze się stąd, że autentyczny układ graficzny 2. połowy t. 101, w którym grupa 4 ósemek l.r. zapisana jest na górnej pięciolinii (zmieniony w tekście głównym, ale zachowany w transkrypcjach źródeł), zmylił adiustatora przygotowującego Wa2. Uznał on mianowicie, że palcowanie Wa1, trafnie sugerujące wykonanie tych ósemek l.r., jest błędne i zmienił je na aplikaturę dostosowaną do pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek

t. 101

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuku w źródłach

! miniat: wycinek, 2.połowa taktu, obie 5-linie.              EZnieU = ósemki w 2.połowie taktu + łuk f-f1.

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

W tekście głównym dodajemy łuk na wzór analogicznego t. 103. Chopin, zwłaszcza we wczesnym okresie twórczości, często starał się pisać łuki od strony główek nutowych, nawet w wielogłosowej fakturze (por. np. dotyczące ósemek pr.r. łuki A w t. 97-98 i 100). Zdarzało się przy tym, że pomijał łuki, które ze względu na układ graficzny były zbyt kłopotliwe do wpisania, jak w omawianej sytuacji czy w t. 99.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne