Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 46

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Ósemkowy akord w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            EZTU

Oktawa i tercja w A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                       EZnieU

c2 i akord w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU2

Oktawa w Wa

EZTU bez główek fis1 i a1

..

Nielogiczna wersja Wn (→Wf,Ww), w której akord c1-fis1-a1 na początku 2. połowy taktu ma wartość ćwierćnuty i przypisany jest do dolnego głosu, jest wynikiem niezrozumienia pisowni A, skądinąd mylącej. Zapis rękopisu można bowiem interpretować dwojako:

  • Laseczka pod nutą c1 dotyczy tercji fis1-a1, nieco podobnie jak w poprzednim takcie, gdzie podział na głosy staje się jasny tylko dzięki kropkom przedłużającym sekundę g1-a1. Wersja ta jest harmonicznie i piani­stycznie bez zarzutu, jednak użyta notacja byłaby wyjątkowo niejasna, co zdaniem redakcji zmniejsza prawdopodobieństwo trafności tej interpretacji.
  • Rzekoma laseczka pod nutą c1 jest skut­kiem ubocznym często spotykanej w auto­grafach Chopina maniery pisania nut poło­żonych na liniach dodanych z niewielką kre­ską w dół, dla zaznaczenia obecności nuty, która bez tego bywa niewidoczna ze względu na grubość linii dodanej – por. np. Mazurek b op. 24 nr 4, t. 23. W Sonacie można znaleźć wiele przykładów takiej pisowni, np. na końcu t. 49 (w tej samej linijce, w pr.r.). Przy takiej interpretacji zapis A jest jednoznaczny i prosty – cały akord ma wartość ósemki. Wersję tę uzna­jemy zatem za tekst A i wprowadzamy do tekstu głównego.

Wersja Wa to przypuszczalnie skutek niedokoń­czonej próby poprawienia notacji Wn – celem była jedna z wersji opisanych wyżej, jednak wewnętrznych nut akordu nie wydrukowano.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A

t. 59

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Przetrzymane półnuty w źródłach

! miniat: wycinek, trn takt, tylko dolna 5-linia.            EZnieU

Cała nuta proponowana przez redakcję

EZTU

..

W tekście głównym wprowadzamy prostszą pisownię analogicznego t. 219. Przetrzymane półnuty w źródłach to zapewne pozostałość po wcześniejszej wersji, np. półnutach bez łuku przetrzymującego.
Patrz też t. 66, 94.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 64

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

des2 powtórzone w źródłach

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

d2 przetrzymane, propozycja redakcji

TGTU = łuk w nawiasie

..

Porównanie z analogicznym t. 224 sugeruje, że brak łuku przetrzymującego des2 to przeoczenie Chopina. W tekście głównym proponujemy zatem dodanie tego łuku.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 66

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Półnuta z kropką proponowana przez redakcję

..

W tekście głównym wprowadzamy prostszą pisownię analogicznego t. 226. Pisownia źródeł z łukiem przetrzymującym może być pozostałością wcześniejszej wersji z powtórzeniem g.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 66

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W A nie ma kropki przedłużającej g1 dolnego głosu pr.r. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina, poprawione w Wn (→Wf,Wa,Ww). Mimo iż nie jest to jedyna możliwość uzupełnienia rytmu dolnego głosu – Chopin mógł planować np. powtórzenie tej nuty na ostatniej ósemce taktu – wersję tę podajemy w tekście głównym, gdyż łatwiej wyobrazić sobie przeoczenie kropki niż ósemki, a figura występująca w tym takcie została użyta także w t. 102 i 104.
Patrz też t. 226.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A