mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 81

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk A, interpretacja kontekstowa

2 łuki w Wn

EZnieU1 = {łuk + półnuty} + łuk EZTU

2 łuki w Wf i Ww

EZnieU3 + łuk EZTU

Łuk motywiczny i przetrzymujący w Wa

EZnieU2 + łuk EZTU

 
..

Łuk A w 1. połowie taktu wpisany jest pod ósem­kami górnego głosu i odczytany dosłownie wyda­je się rozpoczynać od drugiej z nich (cis2) lub od półnuty g1. Jest to niewątpliwie niedokładność Chopina – por. liczne wystąpienia tego motywu, np. w 2. połowie taktu – toteż interpretujemy go jako półtaktowy łuk górnego głosu. Tak też od­czy­tano ten łuk w Wn, w którym jednak pomył­ko­wo odtworzono go dwukrotnie – nad ósemka­mi i prawie poziomo pod ósemkami, co może su­gerować przetrzymanie g1. W pozostałych wyda­niach powtórzono oba łuki, z tym że dolny łuk uznano już wyraźnie za odnoszący się do półnut dolnego głosu, co dało dwie zupełnie dowolne wersje – z łukiem g1-f1 w Wf i Ww oraz z prze­trzymaniem g1 w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 94

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Półnuta z kropką i ćwierćnuta w źródłach

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, ten takt.                 EZnieU

Cała nuta proponowana przez redakcję

TGTU
..

Podobnie jak w t. 59, 66, w tekście głównym upraszczamy notację Chopinowską na wzór podobnych t. 90 i 92. Oryginalny zapis może być pozostałością po zarzuconej wersji z powtórzeniem akordu na 4. ćwierćnucie taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 96

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Pisząc najpierw ósemki górnego głosu, Chopin nie zostawił miejsca na półnutę przedłużającą brzmienie pierwszej z nich. Wpisał ją następnie dopiero pod c2, gdyż kasownik i główka ósemki h1 uniemożliwiały umieszczenie jej bliżej 1. ósemki. Tę mylącą pisownię, sugerującą powtórne uderzenie ais1 równocześnie z ósemką c2, powtórzono bez zmian we wszystkich wydaniach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww

t. 104

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

es1 powtórzone w A

! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

es1 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU bez nawiasu

es1 przetrzymane, wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Konsekwentna rytmika uzupełniająca w analogicznych t. 102 oraz 66 i 226 sugeruje przeoczenie przez Chopina łuku przetrzymującego es1. W tekście głównym proponujemy więc dodanie tego łuku, zgodnie zresztą z wersją wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 108

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis jednogłosowy w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.             EZTU = 2 laseczki w górę

Zapis dwugłosowy w Wn

EZTU + EZnieU

Zapis dwugłosowy w Wf, Wa i Ww

EZnieU + EZnieU1
..

W tekście głównym zachowujemy notację A, często przez Chopina stosowaną w dojrzalszych dziełach, w której rezygnuje on ze ścisłości poli­fonicznej na rzecz prostoty zapisu. Pisownia Wn świadczy o adiustacji dokonanej w druku – do wydrukowanego już tekstu zgodnego z A dodano ósemki z laseczkami skierowanymi w dół, aby wypełnić rytmicznie dolny głos. Tę nielogiczną notację zmieniono we wszystkich pozostałych wydaniach opartych na Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf