mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 4-5

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Ciągły łuk w A i Wf

! miniat: wycinek 3 ostatnie 8ki t. 4 + 5 ósemek t. 5, tylko dolna 5-linia.              TGTU

Łuki rozdzielone w Wn (→Wa,Ww)

wycinek Ww;            łuk w t. 4 do es, w t. 5-6 od f nad mordentem
..

W tekście głównym podajemy niewątpliwie ciągły, choć łączony z dwóch fragmentów, łuk A. W Wn łuk w t. 5, rozpoczynającym nową linijkę tekstu (tak jak w naszych transkrypcjach), odtworzono prawidłowo jako wskazujący na kontynuację, ale fragment łuku w t. 4 dochodzi tylko do ostatniej ósemki es. W Wa i Ww za prawidłowy uznano łuk w t. 4, natomiast w Wf odgadnięto zamysł Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 7

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuku w źródłach

! miniat: ten takt, wycinek, tylko dolna 5-linia.        Tu bez kliszy 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Pozostawienie ósemkowego motywu l.r. bez łuku wydaje się być niedopatrzeniem Chopina, gdyż budową i charakterem nawiązuje on wyraźnie do motywu, który otwiera Sonatę. Niekonsekwentne łukowania podobnych figur są wprawdzie dość częstym zjawiskiem w Sonacie, jednak tutaj przeoczenie kompozytora uprawdopodabnia łuk w analogicznym takcie repryzy (t. 185). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dodajemy łuk wzorowany na tym takcie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 11

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.               Tu łuk pod górnym głosem od e2 do g2 (EZnieU)

Łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU
..

Odczytany dosłownie łuk A nie tłumaczy się muzycznie – jest niemal pewne, że łuk powinien rozpocząć się wcześniej, jednak Chopin chciał uniknąć zbitek z już napisanymi znakami, półnu­tą dolnego głosu i kasownikiem przed e2. Podob­ne niedokładności występują w tej części wielo­krotnie – por. uwagę do t. 17-20. Niepewny jest także moment zakończenia łuku – za najtraf­niej­szą uważamy interpretację przyjętą w Wn (→Wf,Wa,Ww), którą proponujemy jako tekst główny.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 17-20

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Początki łuków l.r. przypadają w A na 1. lub 2. nutę półtaktowych figur. Jest to z pewnością niedokładność, spowodowana obecnością półnut przedłużających 1. ósemkę każdej figury. Chopin starał się unikać zetknięcia łuku z nutą, co przy pospiesznej pisowni powodowało, że początek łuku wypadał już pod 2. ósemką. Sytuację oceniono w ten sposób już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk w A (→Wn→Wa,Ww) i Wf2

! miniat: wycinek.              TGTU

Bez łuku w Wf1
..

Brak łuku w Wf1 to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza, poprawione w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf