


Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 15
- Następna »
t. 117-118
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Tak jak w przypadku łuku pr.r., rozpoczynającego się w t. 117, można podejrzewać niedokładność zapisu A. Wynika to z bardzo czytelnej struktury harmonicznej tego fragmentu, w którym rozpoczynające się na słabych częściach taktu grupy czteroósemkowe tworzą powtarzane sekwencyjnie połączenia dominanta-tonika, co determinuje frazowanie już na poziomie motywów. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk przyjęty w Wn (→Wf,Ww), mimo iż jest on przypuszczalnie rezultatem nie analizy harmonicznej, lecz błędu w odczytaniu A, w którym początkowy fragment łuku zlewa się z pięciolinią i jest mało widoczny. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 119
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Odczytane dosłownie, łuki A są rozdzielone po 3. ósemce taktu. Porównanie z analogicznymi t. 131, 133 i 135 wskazuje na niedokładność tego zapisu. W tekście głównym przyjmujemy więc interpretację wprowadzoną w Wn (→Wf,Wa,Ww), w której podział łuku wypada przed 3. ósemką taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 119-121
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuków l.r. na wzór autentycznych oznaczeń większości podobnych motywów w poprzednich taktach. Łuki takie dodano już w Wn (→Wf,Wa,Ww). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||
t. 121-122
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W A łuk w t. 120, ostatnim w linijce, dochodzi do kreski taktowej, jest to jednak bardzo blisko ostatniej ósemki, tak iż można go interpretować zarówno jako kończący się w tym takcie, jak i prowadzący dalej. Początek łuku w t. 121 jest mylący – główna część łuku zaczyna się nad 1. ósemką, jednak Chopin zaczął go pisać znacznie wcześniej, co jest słabo widoczne z powodu przerwy w dopływie atramentu. Przy uwzględnieniu całości łuku wskazuje on niewątpliwie na kontynuację z poprzedniego taktu. W tekście głównym podajemy zatem ciągły łuk, co zresztą jest naturalniejsze od strony muzycznej. Wersja wydań wynika z niedokładnego odczytania łuków przez sztycharza Wn, a w przypadku Wa jeszcze z przeoczenia sztycharza Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||
t. 124
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Doprowadzenie łuku w A tylko do 6. ósemki taktu nie tłumaczy się muzycznie. Potwierdza to porównanie z podobnymi figurami, np. w t. 126. Z tego względu w tekście głównym przyjmujemy łuk doprowadzony do 7. ósemki, jak jest w Wn (→Wf,Wa,Ww). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- …
- 15
- Następna »