


t. 40
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Pozostawienie trzeciej od końca szesnastki bez znaku chromatycznego, co daje d, jest zdaniem redakcji pomyłką Chopina. Wprawdzie es na ostatniej szesnastce można by traktować jako rozwiązanie tego d, wymagałoby to jednak specjalnego wykonania, wskazanego odpowiednim oznaczeniem, np.: kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa , Błędy powtórzone Ww |
||||||
t. 41
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Łuki w A są mało widoczne, tak iż sztycharz Wn mógł je przeoczyć lub zlekceważyć. W tekście głównym dolny łuk prowadzimy od d, zgodnie z niewątpliwie staranniejszym zapisem w t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn |
||||||
t. 42
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Objęcie arpeggiem także oktawy l.r. to dowolność Wn (→Wf,Wa,Ww). Zdaniem redakcji, wersję tę można jednak traktować jako dopuszczalny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |