


Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »
t. 10-13
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Nad motywami szesnastkowymi w t. 10, 11 i 13 podajemy w tekście głównym konsekwentne pary widełek kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 14-15
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brak w Wf (→Wn,Wa) akcentów nad 3. szesnastką można by w tych taktach uznać za błąd, gdyby nie to, że w t. 14 widoczne są w Wf ślady usuwania akcentu. Biorąc pod uwagę liczne w pierwszej części Etiudy korekty znaków dynamicznych i akcentów, w tekście głównym nie uwzględniamy akcentów A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 18
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||||
t. 20
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Wyraźny akcent długi, widoczny w A, odtworzono w Wf (→Wn,Wa) jako krótki. Patrz uwaga poniżej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||
t. 21
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent wpisany w A należy zdaniem redakcji odczytywać jako długi. Znak w Wf, mimo że całkiem dokładnie odtwarza notację A, ze względu na bardziej scieśniony zapis ma już raczej postać akcentu krótkiego i tak został zrozumiany w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »