mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od g2 w A

EZTU

Łuk od f2 w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Niewielką zmianę zakresu łuku w Wn (→Wf,Wa) można by uznać za niedokładność. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak rutynowa adiustacja, dopasowująca zakres łuku do wiązań lub regularnych struktur rytmicznych, np. taktów. W tym wypadku rozpoczęto łuk od początku taktu, czyli wcześniej niż w A, z kolei w t. 284-285 – też od początku taktu, ale później niż w A. W tekście głównym podajemy łuk A, rozpoczynający się od szesnastki, tak jak w analogicznych frazach w t. 275, 279 i 287.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 284-285

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od b2 do f3 w A, możliwa interpretacja

Łuk od a2 do f3 w  Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek;                 EZnieU

Łuk od b2 do g3 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: Corel TGTU od b2 do g3;                 EZTU
..

Tak jak w poprzednim takcie, umieszczenie w Wn (→Wf,Wa) początku łuku na początku t. 285 to przypuszczalnie rutynowa adiustacja sztycharza Wn1. Jeśli chodzi o koniec łuku, to jest on w A wyraźnie niedokładny – doprowadzenie go tylko do e3 nie tłumaczy się muzycznie. Nie jest jednak oczywiste, czy w zamyśle Chopina łuk miał sięgać tylko do f3, jak jest w Wn (→Wf,Wa), czy do ósemki g3, na wzór pozostałych łuków w t. 283-286, które kończą się zawsze na dłuższych wartościach rytmicznych (ósemkach lub ćwierćnutach). W tekście głównym skłaniamy się do tej drugiej interpretacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 297-298

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od e3 i 2 kliniki w ApI

Łuk do f3 i klinik f3 w A

EZTU = łuk i klinik f3

Łuk do e3 i 2 kliniki w Wn (→Wf,WfSB)

EZnieU = łuk i 2 kliniki

Łuk do e3 i klinik f3 w Wa

EZnieU bez klinika e3
..

Sięgająca f3 końcówka łuku A była najprawdopodobniej dopisana później, zastępując wcześniejsze oznaczenia, analogiczne do poprzednich dwóch figur (kropkę staccato i łuk do ostatniej szesnastki t. 297). Nie jest jasne, dlaczego tego wyraźnego zapisu nie odtworzono w Wn (→Wf,Wa). Być może wpłynęło na to rozplanowanie tekstu, w którym t. 298 rozpoczyna nową linię. Ingerencja Chopina wydaje się tu mało prawdopodobna.
Brak klinika w Wa to zapewne przeoczenie.
Niejasny zapis ApI może być nałożeniem dwóch wersji – wcześniejszej z dwoma klinikami (co pomijając inny rodzaj znaku staccato, odpowiada pierwotnej wersji A) i późniejszej, w której e3-f3 są połączone łukiem, co odpowiada wersji ostatecznej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 299

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 
..

Brak łuku to niewątpliwe przeoczenie sztycharza Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 300

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w źródłach

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk w nawiasie
..

W tekście głównym proponujemy dodanie łuku na wzór poprzednich dwóch taktów o analogicznej budowie. Chopin albo zapomniał oznaczyć ten takt (por. poprzednią uwagę), albo uznał, że poprzednie takty wystarczą jako wzorzec wykonania.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne