Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 251

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa)

..

Brak łuku w wydaniach to niemal na pewno następstwo przeoczenia sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Krótsze łuki w Af

! miniat: wycinek;                     EZnieU = 2 łuki (na 2 linijkach)

Różne łuki w A

EZTU

Dłuższe łuki w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU1

..

W tekście głównym odtwarzamy jasno i wyraźnie wpisane łuki A, mimo iż nie jest pewne, czy różnicując zakres tych łuków Chopin rzeczywiście chciał zasugerować jakiś niuans artykulacji. Obie pozostałe, jednolite wersje łukowania można więc traktować jako równorzędne warianty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 262-263

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez oznaczeń pod l.r. w Af i A

! miniat: wycinek,             EZTU = Ped na pocz. 263

Kropki i łuk w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1, 2. połowa 262 (2a) i 1. ósemka 263.                         EZnieU

..

Tam gdzie obie ręce poruszają się równolegle,  Chopin bardzo często uważał oznaczenia wpisane nad pr.r. za obowiązujące dla obu rąk, zwłaszcza gdy obie partie są zapisane na jednej pięciolinii (por. np. Balladę g op. 23, t. 1-5 i 251-256). Dodawanie osobnych znaków artykulacyjnych dla l.r. w tego typu kontekstach było jedną z częściej spotykanych adiustacji wydawniczych. Z drugiej strony, w Wariacjach Chopin kilkakrotnie sam wpisał takie oznaczenia, np. na początku II wariacji (t. 135-137) i w zakończeniu (t. 375-380). W tej sytuacji, nie mając pewności co do autentyczności dodanych w Wn (→Wf,Wa) kropek i łuku, w tekście głównym nie uwzględniamy ich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 268

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuki wyznaczające triole w A (→WnWf1,Wa)

! miniat: wycinek.                     EZnieU1 = 4 łuki dołem

Bez łuków triolowych w WfSB

Tu bez kliszy 

..

Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymip. 16, w tekście głównym pomijamy występujące w większości źródeł 4 łuki, będące częścią oznaczenia triol i niepotrzebnie dublujące łuki artykulacyjne o takim samym zasięgu. Łuki pominięto także w WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wf , Łuki "triolowe"

t. 280

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek;                  TGTU = dolny łuk

1 łuk w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 

..

Brak dolnego łuku to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1. Tego typu wielokrotne łuki stosowane były przez Chopina dość rzadko, najczęściej we wczesnych utworach – por. połączenia akordów w t. 266 czy 295-296, względnie pary oktaw w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 472-480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn