mUltimate Chopin

op. 12, Wariacje B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 32-33

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Łuk od g1 w Wf (odczyt dosłowny→Wn,Wa)

EZnieU

Łuk od f1 proponowany przez redakcję
..

Łuk w Wf jest wydrukowany niedokładnie – rozpoczyna się wyraźnie przed ćwierćnutą  w t. 33, ale nie przed kreską taktową, tak iż w Wn i Wa nie objęto nim przedtaktu. Porównanie z łukiem nad powtórzeniem tej frazy (t. 34-36) przekonuje o niesłuszności takiej interpretacji. Łuki od przedtaktu występują również w oryginalnej partyturze opery, zarówno we wstępie orkiestrowym, jak i w głosie solowym.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 33

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez oznaczenia w Wf (→Wa)

Wfa puste

 w Wn

Wn pp pod g1

Wariantowa propozycja redakcji

red tgtu=(pp)
..

Istnieje możliwość, że oznaczenie  zostało dodane w Wn przez Chopina, dlatego uwzględniamy je w tekście głównym w formie wariantowej. Zdaniem redakcji jednak, użycie aż tak subtelnej dynamiki w tym pełnym naturalnej prostoty temacie wydaje się przesadne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 33

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 w Wf (→Wa)

 w Wn
..

Symbol  występujący w oznaczeniu metronomicznym w Wf (→Wa), nieodpowiadający ani mierze taktu, ani jednostce ruchu (ósemce), jest zapewne pomyłką. Sytuacje takie występują także w innych utworach Chopina, por. np. Andante spianato z op. 22. W tekście głównym podajemy zatem , tak jak to zrobiono już w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 37

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

Bez łuku w Wf

Wf puste

Łuk w Wn i Wa

Wna łuk jak u nas tylko bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

red TGTU=łuk w nawiasie
..

W tego typu fakturze, w której partie obu rąk poruszają się z równolegle lub przynajmniej w jednakowym rytmie (jak w t. 37-38), Chopin często zadowalał się łukiem nad górnym głosem, niejednokrotnie stosował też jednak podwójne łukowanie (por. np. środkowy fragment Larghetta z Koncertu f op. 21, w którym tylko niektóre frazy mają pojedyncze łukowanie, np. od t. 57). Biorąc pod uwagę ewentualność autentycznej korekty Wn w tym miejscu, w tekście głównym proponujemy łuk w nawiasie. Łuk dodany w Wa to z pewnością adiustacja, nierzadko spotykana w podobnych sytuacjach.

W Wf brakuje w tym miejscu łuku w l.r. W Wn i Wa dokonano równolegle takiej samej adiustacji, zapewne uznając ten brak za przeoczenie. W tekście głównym proponujemy łuk jako wariant. [Czy jest jakiś inny scenariusz, który mi umyka?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 39

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 i  w Wf (→Wa)

Wfa dolny głos l.r. to  i  d polączone łukiem

 

2  w Wn

Wn dwie  połączone łukiem

 proponowana przez redakcję

red TGTU
..

Brak w Wf (→Wa) kropki przedłużającej drugą ćwierćnutę d to zapewne pomyłka, którą poprawiono w Wn – w oryginalnej partyturze operowej to d jest po prostu półnutą z kropką. W tekście głównym proponujemy zatem taki właśnie zapis z półnutą jako prostszy i czytelniejszy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn