


- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- Następna »
t. 199-202
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Biorąc pod uwagę jednorodność faktury t. 199-202, uważamy za mało prawdopodobne, by Chopin chciał różnicować użycie pedału w kolejnych półtaktowych figurach. W tekście głównym wskazujemy zatem możliwość uzupełnienia pedalizacji, mając na uwadze ewentualne pozamuzyczne przyczyny braku niektórych oznaczeń, jak przeoczenie czy brak miejsca na wpisanie znaków. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||
t. 199
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Zdaniem redakcji, łuki źródeł to następstwo niezrozumenia [A] przez sztycharza Wf. Trudno bowiem przypuszczać, by Chopin chciał w jakiś szczególny sposób wyróżnić łukami 3 wewnętrzne nuty figury dolnego głosu, pomijając tematyczny głos górny. Najprawdopodobniej łuki w [A] położone były pomiędzy nutami górnego głosu i do niego się odnosiły, obejmując swym działaniem także całą figurę dolnego głosu. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||
t. 199
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
W tekście głównym dodajemy kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
t. 200
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Brak łuku to z pewnością niedopatrzenie Chopina lub przeoczenie sztycharza Wf (→Wa). Łuk dodany w Wn mógłby pochodzić od Chopina, ale tego rodzaju uzupełnienie mógł też zrobić adiustator. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
t. 201
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Zdaniem redakcji, jest całkiem prawdopodobne, że 1. ósemka l.r. była w tym takcie w Wf korygowana. Zbyt wysoko położona belka wiązania sugeruje, że początkowo było tam jedynie nuta g, a główkę es dodano później. Możliwe przy tym, że celem korekty było nie dodanie nuty, lecz zmiana podstawy basowej z prawdopodobnie pomyłkowego g na es, tworzące z poprzednim B regularny krok kwartowy, powtórzony za chwilę sekundę niżej jako A-d. Korekta pozostałaby niedokończona, co zdarzało się wielokrotnie w utworach Chopina (por. np. Balladę F op. 38, t. 179 czy Koncert f op. 21, cz. III, t. 282). Brak bezpośredniego rozwiązania septymy as z poprzedniego taktu nie jest niczym niezwykłym w tego rodzaju akompaniamentach, por. np. Fantazję f op. 49, t. 78 i 82 czy Nokturn fis op. 48 nr 2, t. 5-6 i analog. Biorąc to pod uwagę proponujemy uzasadnioną powyższym scenariuszem regularniej zbudowaną figurę es-es1-b jako wersję alternatywną w stosunku do tekstu źródłowego. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Połowiczne korekty |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- Następna »