mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 20

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuki rozdzielone w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.                EZTU = końcówka łuku i lewy koniec długiego łuku na dolnym systemie

Ciągły łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU lewy koniec
..

Łuk A jest przerwany po 1. ósemce taktu, możliwe jednak, że intencją Chopina było połączenie łuków. Wersję Wn (→Wf,Wa,Ww)można zatem traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 23-24

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do d2 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek 2. połowa 23 + akord 24, tylko górna 5-linia; tu Wn1.                 EZTU prawy koniec

Łuk do t. 24 w A, możliwa interpretacja

! miniat: wycinek A (kombi).              EZnieU prawy
..

W A koniec łuku w t. 23 (na końcu linii) wskazuje na kontynuację, czego nie potwierdza t. 24, w którym nie ma dokończenia tego łuku. W tekście głównym przyjmujemy odczytanie Wn (→Wf,Wa,Ww) ze względu na  w t. 24, wskazujące na początek nowego odcinka – por. t. 16.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 24

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk fis-g w A

! miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty 24 do 1. ćwierćnuta 25, tylko dolna 5-linia.              TGTU = łuk od fis

Bez łuków w Wn (→Wf1,Wa1,Ww)

Tu bez kliszy 

2 łuki w Wf2

TGTU + łuk z war_44

Łuk H-c w Wa2

pod ósemkami
..

Niepozorny łuk łączący w A ćwierćnuty fis-g na przejściu t. 24-25 został przeoczony w Wn (→Wf1,Wa,Ww). W Wf2 dodano go wraz z łukiem obejmującym ósemki H-c wcześniej w t. 24 – adiustator kierował się zapewne analogią z t. 26-27. Ten drugi łuk dodano także w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 25

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk w A i Wf2

! miniat: wycinek, 2. połowa 24 + ćwierćnuta 25, tylko dolna 5-linia.              TGTU = łuk do g

Bez łuku w Wn (→Wf1,Wa,Ww)

Tu bez kliszy 
..

Niepozorny łuk A przeoczono w Wn (→Wf1,Wa,Ww). Dodano go – kierując się zapewne analogią z t. 26-27 – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 26-28

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do końca t. 28 w A

! miniat: wycinek.                      EZnieU2

Łuk do końca t. 26 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Łuk do końca t. 27 proponowany przez redakcję

EZTU
..

Łuk A został najprawdopodobniej pomyłkowo doprowadzony do końca przenośnika oktawowego, o takt za daleko. Nie widać bowiem racji muzycznych ani dla takiego zasięgu łuku, ani dla podwójnego łukowania w t. 28. W tekście głównym zatem łuk odpowiednio skracamy. Łuk Wn (→Wf,Wa,Ww) jest następstwem pomyłki sztycharza lub uznania części łuku narysowanej cieńszą kreską i przeplatającej się z przenośnikiem oktawowym za nieliczącą się.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Błędy A