mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 99

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk przetrzymujący g w A (→Wn→Ww), Wf2 i Wa2

! miniat: wycinek, 3 ćwierćnuty tego taktu, tylko dolna 5-linia.                  TGTU = łuk g

Bez łuku w Wa1

Tu bez kliszy 

Łuk ósemek l.r. w Wf1
..

Brak łuku przetrzymującego g to niewątpliwy błąd sztycharza Wa1, poprawiony w Wa2. W Wf1 łuk przydzielono mylnie do l.r., co poprawiono w Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wf

t. 99-100

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do t. 100 w A

! miniat: wycinek kombi, 2. połowa 99 + 1. ćwierćnuta 100, tylko dolna 5-linia z tym łukiem.             EZTU prawy koniec + końcówka w 100

Łuk do końca t. 99 w Wn

EZnieU prawy koniec

Łuk do fis w Wf, Wa i Ww

EZnieU1 prawy koniec
..

W Wn zakończenie łuku w t. 99 (na końcu linii) można interpretować jako łuk tenuto. Najpraw­do­podobniej jest to jednak niedokładność – albo łuk miał dochodzić do t. 100, jak jest w A, albo do ćwierćnuty fis, jak ten zapis zgodnie zinter­pre­towano w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Łuki tenuto , Niedokładności Ww

t. 120-121

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.                 EZnieU na 2 linijkach

Łuk A (interpreta­cja kontekstowa→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek Wn 2 takty.                EZTU
..

Odczytany dosłownie łuk A nie wiąże się z budową frazy, co budzi wątpliwości odnośnie do jego zakresu, zwłaszcza w świetle licznych innych przykładów niedokładnych łuków w tym rękopisie (np. w t. 96-97). Z tego względu w tekście głównym podajemy interpretację tego łuku przyjętą w Wn (→Wf,Wa,Ww), będącą rozsądnym kompromisem między rzeczywistym zakresem frazy, potwierdzonym łukiem pr.r., a realnym zapisem (por. też łuk l.r. w podobnym kontekście w t. 112-114).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 124

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do ces w A (→Wn) i Wa2, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, od ósemek, tylko dolna 5-linia.             Tu łuk do ces

Łuk do następnego taktu w A (interpretacja kontekstowa), Wf i Ww

! miniat: wycinek Wf.                TGTU

Bez łuku w Wa1
..

Odczytany dosłownie, łuk A dochodzi do ostatniej nuty taktu. Jednak w następnym takcie, w nowej linii tekstu łuk niedwuznacznie wskazuje na kontynuację, co potwierdzają także łuki w zbliżonych sytuacjach w t. 126-127 i 128-130. Ten niejasny zapis odtworzono w Wn i Wa2 (w Wa1 łuk pominięto). Wf i Ww mają ciągły łuk, zgodnie z naszą interpretacją.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 125-126

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do Ces w A

! miniat: wycinek, 2. połowa 125 i ćwierćnuta 126, tylko dolna 5-linia.                TGTU

Łuk do E w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

Łuk w A dochodzi prawie do kreski taktowej, jednak jego kształt nie sugeruje raczej intencji doprowadzenia go do E, jak to odtworzono w Wn (→Wf,Wa,Ww). Por. łuki w t. 127 i 130.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A